Muzeum żelków

Muzeum firmy HARIBO znaleźliśmy przypadkiem dzięki ulotce na jednym z kempingów.

MysiKróliki nastawiły się na świetną zabawę.

Nie będziemy ukrywać - największą zabawą okazały się zakupy w tutejszym sklepiku, bo eksponaty nie do końca odpowiadały oczekiwaniom wszystkich młodych gości muzeum.

Pozamykane za szybami nie zachęcały wyobraźni do szalonych podróży w żelkową krainę.

 Wizualizacje tradycyjnej żelkowej pracy również.

Kolorami uwaga została jednak przykuta na chwilę.

 - Mamo, a mogę zjeść takie duże misie?

 - O matko i córko! Jak ja mam sobie coś z tego wybrać?

 - A jak się kręci tymi żelkami, to po co?

- Tak, takie żelki mogę sobie zjeść. A dostaniemy takie na koniec zwiedzania?

 Prawdziwym hitem okazały się natomiast gry - memory z obrazkami żelków.

 - O, tam bym sobie teraz chętnie posiedział.

 - A jak już zobaczymy, jak się dziś produkuje żelki, to będziemy znowu mogli pograć w memory?

 Fuj! Takie paskudztwa to lubi tylko Tuś, a i to nie zawsze!

 Mysz na chwilę zatrzymała się przy strojach z epoki, to znaczy z żelków. Tu z lukrecjowych, fuj!

 - A z tych to już możemy sobie coś wybrać?

 

Mieszanie gumy. Albo innego gumowego paskudztwa.

Własnoręczne wrzucenie żetonu w celu zamknięcia żelków w kilku torebeczkach też się spodobało. Tak właściwie, to spodobało się to, że te żelki można sobie było wziąć.

 To chyba element programu wymiany eksponatów z muzeum sztuki torturniczej.

Dla osiągnięcia pełni przyjemności można przeżuwać żelki siedząc na lukrecjowych krzesełkach.